Het is een rijkdom dat je lichaam vanzelf voeding aanmaakt die het beste is voor je kind. En dat het er vanzelf uitkomt als je kind honger heeft. Ruim twee maanden geef ik nu volledige borstvoeding aan Louk. En hij groeit er prima op. En vindt het nog lekker ook. Ondanks dat het het meest natuurlijke is dat er bestaat, wist ik voordat ik er aan begon bij Dint nog niets van. Ik had nooit gedacht dat de melk er echt uit zou spuiten, dat het de eerste dagen geel zou zijn, dat de productie de hele dag doorgaat en aangepast wordt op de behoefte van je kind, dat het de eerste seconde van een voeding voelt alsof er een prikkeldraad in je tepel zit, dat je de melk (3 maanden) kan invriezen en ook had ik het nog nooit geproefd. Sterker nog, de eerste keer dat ik het proefde, vond ik het maar vies, en nog steeds vind ik het vies om te proeven. Een lauwe zepige melk.
Bij Dint was ik er ook nog een stuk onhandiger in dan nu met Louk. Vooral in het sparen van de melk, want dat is wat een werkende moeder te doen staat tijdens haar verlof. Want hoe kun je een dag werken als er thuis geen melk is? Nu zit ik soms s'nachts als een koe beneden in de huiskamer te kolven omdat Louk heel lang heeft geslapen en ik in die uren door ben blijven produceren. Werkelijk waar, je voelt je dan een soort Pamela Anderson. En ik kan je zeggen: het voelt niet sexy!
Dit klinkt als een hoop gedoe en in zekere zin is dat ook zo. Veel vrouwen stoppen ook na 3 maanden omdat ze het maar onpractisch vinden om op hun werk te moeten kolven en je er ook wel wat moe van wordt. Afgezien het feit dat ik het niet helemaal passend vindt om in termen van 'practisch voor jezelf' na te denken over de superieure voeding voor je kind (zelfs de directeur van Nutricia zegt dat hun product de samenstelling van borstvoeding bij lange na niet evenaart), ben ik van mening dat het juist superpractisch is. Ik heb altijd eten mee voor Louk, precies op temperatuur. Hoef nergens met flesjes te klooien, kan ieder moment van de dag eten geven en daarbij valt hij als hij heel moe is waardoor hij bijna niet meer in slaap komt, altijd aan de borst in slaap (boeken raden deze manier van je kind in slaap helpen overigens af, hij zou er niet meer door zelfstandig in slaap kunnen vallen).
Natuurlijk sta ik niet te springen om straks op mijn werk te moeten kolven, maar bij Dint zag ik het op den duur als een moment van ontspanning op mijn werk; ook superpractisch omdat je die normaal niet zo makkelijk vindt als je het druk hebt. Voor Dint heb ik het 11 maanden volgehouden, of ik dat record ga verbreken, weet ik niet, maar ik ga zeker voor de 6 maanden. 'Wel zo practisch'.
ps: 30 november is er een benefietfeest voor de stichting Give Milk Stop Aids in de Sugarfactory in Amsterdam. Voor informatie http://www.givemilk.org/.
