Af en toe komt er een vlaagje wind langs mijn schouder. Niels zit tegenover me. Dint ligt boven ons en de baby slaapt in mijn buik. Tussen Niels en mij in staan twee laptops. Lichtelijk verhit maar klaar voor de avond. Het gaat over-werken. Een fenomeen dat bij veel leeftijdgenoten van mij de normaalste zaak van de wereld is. En als we inderdaad de trends uit Amerika overnemen, is het straks normaal dat je maar 5 vakantiedagen per jaar hebt en eigenlijk iedere ochtend achter je computer ontbijt.
Zoals dit is overwerken zo gek nog niet. Soms zelfs heerlijk. Terwijl ik nog veel dingen moet doen, groeit de rust om mij heen. En de stilte. Hoop dat zij de rest van de avond blijven groeien, dan groeit mijn offerte met hen mee.
No comments:
Post a Comment