Nieuw. Werken = Leren

Als ik zou willen, zou iedere minuut van de dag een leermoment kunnen zijn. Onafhankelijk van waar ik ben en wat ik doe. Een minuut van verwondering, nieuwsgierigheid, reflectie, bewustzijn en experimenteren. Het klinkt utopisch en onwijs irritant. Niemand wil ieder moment reflecteren om te leren. Soms doe je domme dingen en wil je door, soms weet je niet wat je doet en doet het er ook niet toe en vaak ben je met de volgende minuut begonnen als de 60 sec nog niet voorbij zijn. Maar theoretisch zou het kunnen.
Daar waar in trainingland deelnemers vaak uit hun leefomgeving worden gehaald om het leren te intensiveren (met zijn allen in een zaaltje), is het interessant te kijken hoe de wereld om hen heen in ultima forma kan fungeren als leeromgeving. Dus het leven benutten om het leren te intensiveren in plaats van andersom. In mijn ogen bevat het nieuwe leren die lading; leven = leren.
Het nieuwe werken schept hier wellicht de mogelijkheden voor. Daar waar werk en privé voorheen gescheiden waren (er werd gewerkt óp het werk, er waren vaste tijden voor werk en thuis, er waren collega’s én vrienden etc.), lijkt de grens tussen beiden flexibeler te worden, zowel qua tijd als locatie. Ik kan vanuit het café een offerte versturen of op de fiets een klant bellen.
Als je er op deze manier naar kijkt, kun je leven, leren en werken laten dansen. Het gaat dan niet meer om de werk/privé balans, waarbij twee polariteiten in een eenheid met elkaar worden vergeleken en zich tot elkaar moeten verhouden (vaak de eenheid ‘tijd’, of geld). Dansen gaat uit van een samenspel wat op elkaar afgestemd dient te worden. Samen mooier, spannender en moeilijker dan alleen. Het gaat om geven en nemen, leiden en volgen; een duurzame relatie tussen werken, leren en leven. Eigenlijk, zou ik iedere minuut willen dansen.