Thursday, June 13, 2013

Generatieleren

Het op de wereld zetten van een gezin brengt een onafhankelijkheid met zich mee; daar waar ik 10 jaar geleden nog Jonah, jongste dochter van Dorothee en Bernard was, ben ik nu Jonah, moeder van Dint, Louk, Ima en Anne Saou en vrouw van Niels. Dat wat ik heb geleerd en leer, geef ik nu door.
Tegelijkertijd zien mijn ouders mij een gezin runnen en leren zij. En leren mijn kinderen van mijn ouders en mijn ouders van mijn kinderen. Met name die laatste overdracht moet je niet onderschatten.

Gister paste mijn vader op de kinderen. Op allevier. Hieronder een email die ik die avond kreeg. Over generatieleren gesproken.

Lieve Jonah,
Ik had geen tijd meer om je vertellen dat ik vanmorgen zo leuk met Ima gespeeld heb. We gingen een voor mij onbegrijpelijk, zo op het oog erg ingewikkeld, spel spelen met schapen, wolven, verschillende soorten dobbelstenen en nog wel meer. Maar geen probleem;  Ima kende het, dus zij nam het initiatief. Het spel ontwikkelde zich verrassend. Ik moest een schaapje op de grond gooien zodat het van zijn voetstuk zou losraken. Vervolgens moest ik twee fiches opeten en daarna uitspugen. Ik kan mij nauwelijks voorstellen dat dit allemaal volgens het boekje ging, maar Ima's fantasie maakte er een feest van. De volgende stap was dat Ima de dobbelstenen verstopte. Ik moest zoeken. Daarna ik verstoppen. Ik koos voor een hoge plek en ik vroeg Ima of zij met de helikopter wou zoeken. Daarna kwam Ima toen ik moest zoeken met een boot aanvaren - het bankje, dat inderdaad op een boot lijkt. Ik op de boot zoeken. Zo hebben wij ons de ochtend aardig vermaakt.
Het was een leuke dag.
Kus,
Bernard