Ik was jong toen ik kinderen kreeg; 25 toen Dint werd geboren. Mijn meeste vriendinnen waren nog niet met kinderen bezig, vielen letterlijk van hun stoel af toen ik vertelde dat ik in verwachting was.
Nu ik tegen de 30 ben, merk ik een kentering bij mijn leeftijdsgenoten. Er wordt veel serieuzer gesproken over kinderen, er worden zelfs al wat kindertjes gebaard. Mijn zwangerschapskleren, wieg, badje, kleertjes etc liggen her en der verspreid, dit weekend moest ik een vriendin het spijtige nieuws vertellen dat ik mijn zwangerschapsbroeken al heb uitgeleend.
Het gekke is dat juist nu mijn generatie ook in de kindermood raakt, ik steeds meer merk dat ik vroeg kinderen heb gekregen. Ik ben me er meer dan ooit bewust van dat ik eerder aan deze fase ben begonnen dan zij en dat Dint nu al 3 is en dus niet met de babietjes die nu geboren worden kan spelen. Dat heb ik me nooit zo gerealiseerd.
Het is heerlijk dat vriendinnen die nu in de kraamperiode zitten opeens herkennen waar ik het over had en dat ik herken wat zij ervaren. Ik heb me echter nooit bedacht dat mijn kinderen de eerste kinderen blijven, de oudste blijven en dat ik altijd een paar jaar voor zal blijven lopen, op kinderbasis dan.
En juist nu de behoefte aan vrienden met kinderen steeds meer toeneemt omdat Dint gewoon steeds meer met andere kindertjes wil spelen, is het gek om te realiseren dat dat niet de kinderen van mijn beste vriendinnen zullen zijn, ook al krijgen ze juist nu wel die kindertjes waar ik naar heb uitgekeken.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Hoi Jonah,
Wat is dit herkenbaar! Ik was dan niet zo heel jong toen ik moeder werd (nog net geen 32). Maar wel de eerste. Nu pas zijn directe vrienden aan kinderen toe en ik besef nu pas met een schok dat ik dat helemaal niet leuk vind voor mijn dochter. Zij is strax, als het allemaal meezit, zeker drie jaar ouder dan de kids van mijn vriendenclub... Oplossing?? Vrienden worden met de ouders van de creche? Dat valt vies tegen tot nu toe. Ach het lot van de oudste. Ze zal vanaf nu ook altijd de wijste moeten zijn.
groetjes, Tamara (je kent me niet maar ik ben een vriendin van Annette)
Post a Comment