Sunday, December 10, 2006

Getalenteerde moeder


Bij deze meld ik me ook aan bij de generatie jong talent. Ik ben ambitieus, heb een leuke baan, een groot netwerk, woon in Amsterdam, eet in hippe restaurants, bel op de fiets en ben moeder. Moeder…?Ja, moeder.
Op mijn 24ste, een fase in je leven waarin je tegenwoordig écht denkt dat je alles zelf bepaalt, bepaalde het lot dat ik zwanger werd. Ik hoefde er niet over na te denken, ik hoefde er geen beslissing over te nemen en ik hoefde niet heel hard mijn best te doen ‘to make it happen’. Een keer niét zelf mogen kiezen, wat een rust. Mijn buik groeide vanzelf en het kind kwam vanzelf (nou ja, niet helemaal).
Het aantal vragen dat ik over ‘mijn situatie’ krijg, is immens. Vriendinnen en vriendinnen van vriendinnen vragen mij de oren van het lijf over ‘hoe ik dat nou doe’. Als je op je 24ste zwanger wordt, zijn er duidelijk een aantal fasen te onderscheiden waarin je drie keer per dag dezelfde vraag krijgt:Van de 3de tot 8de maand van je zwangerschap is het overduidelijk wat iedereen wil weten: “Was het gepland?” met daarin een impliciete overtuiging dat het antwoord vast “nee” is. Klopt. Omdat je echter op een gegeven moment stompzinnig wordt van de vraag of het gepland was, evolueert het antwoord naarmate de maanden verstrijken. In het begin draai je er een beetje omheen. Omdat dit alleen maar meer vragen als gevolg heeft, wordt het antwoord toch maar doodgewoon: “Nee, het was niet gepland”. Gezien het feit dat die Nee gaat irriteren omdat het impliceert dat de zwangerschap niet gewenst is (dit is namelijk waar de meeste mensen dan van uitgaan) verandert het antwoord via: “Ik heb altijd al jong moeder willen worden”, naar: “Zulke dingen kun je niet plannen”. Dit laatste antwoord riep nogal eens wat verbaasde blikken op: daar zijn tegenwoordig toch allerlei handige apparaten voor? Er is zelfs een mobiele telefoon waarmee vrouwen die zwanger willen raken hun menstruele cyclus kunnen volgen en gewaarschuwd worden wanneer het meest vruchtbare moment van de cyclus bereikt is (helaas dames, nog niet te koop in Nederland).
Zo vlak na de bevalling is de vraag "Deed het pijn?" erg populair, en zo’n twee maanden na de bevalling komt het thema seks steeds vaker voor in de vragen: Heb je alweer seks? Doet het pijn? Vaak gevolgd door een angstig en vies gezicht. En nu wachten jullie op het antwoord :-).
Is mijn generatie bang om kinderen te krijgen? Bang om zich te committeren? Bang om niet genoeg tijd meer voor zichzelf te hebben? Bang voor de bevalling? Bang dat hun eigen ontwikkeling stil zal staan? ….. toch, het is eng, maar ook mooier dan een droom.

3 comments:

Hasti said...

Jonah!

Heerlijke blog! Amuseer me enorm. En met blosjes op mn wangen,..realiseer ik me dat deze YP je ook de oren van het hoofd heeft gevraagd! haha! Heeft wel weer geleid tot het feit dat we elkaar weer beter hebben leren kennen.

Ja dame,...wordt schrijven,..want je snapt dat ik nu smachtend wacht op je verhalen. No pressure.

Veel liefs,
Hasti

Anonymous said...

Ha Jonah!

Ik heb ook een blogspot gemaakt op sara-meta.blogspot.com, over NY.

We verheugen ons ontzettnd op jullie komst!

Groetjes en liefs Meet

Messalina said...

Ik heb vol bewondering je verhaal gelezen! Messalina