Tuesday, November 4, 2008

Partijtje

Dit weekend had Dint haar eerste partijtje. Een vriendje van de creche werd 3. Kinderen en ouders van de creche waren uitgenodigd om s'middags te komen spelen. En voor wie denkt: "Wat een gedoe zo'n partijtje organiseren" (dat dacht ik namelijk toen Dint 3 werd en heb het dus ook niet gedaan), stop alle kinderen in een hoek met al het speelgoed dat je hebt, klaar. Twee uur lang hebben de kinderen gespeeld, even taart en sap tussendoor, en hup, spelen weer. Een gigantische puinhoop, dat wel, maar alle ouders hadden tijd om met elkaar een glas wijn te drinken en kaas te eten. En dus ook eindelijk eens de tijd om elkaar wat langer dan 5 minuten te spreken.
Het praten met ouders die je kent omdat de kinderen vriendjes zijn, is in eerste instantie onwennig. Het gaat al snel over kinderen, uiteraard, en om van dat onderwerp af te komen is best lastig. Vooral als je voortdurend kindergegil hoort, er speelgoedauto's om je voeten draaien, je met 5 kinderen tegelijk naar de WC gaat omdat ze allemaal tegelijk moeten plassen en je eigenlijk niets van elkaar weet. Ik kende de namen van de kinderen wel maar van de ouders wist ik bijna geen namen. Toen ik dat met enige schroom bekende aan 'de moeder van Leonardo', zei zij gelukkig dat zij ze ook niet wist. En zo zaten we de hele middag met elkaar te praten zonder dat we elkaars namen kenden, niet wisten van de ander wat hij/zij in het dagelijks leven deed maar wel wisten op welke dagen zijn/haar kind op de creche zit, of het kind al zindelijk is, nog een speentje wil als het gaat slapen etc.
De start van de relatie met ouders die kinderen hebben die even oud zijn als die van jouzelf, is een hele andere start dan die ik tot nu toe in mijn leven heb gekend. Het is een genot dat je kinderen met elkaar spelen en dus is het leuk elkaar beter te leren kennen. Verder heb je (nog) geen raakvlakken, gemeenschappelijke interesses of op ander gebied met elkaar te maken. Wanneer het mij lukte om in het gesprek met de ouders van het onderwerp kinderen af te komen, ontdekte ik dat het allemaal bijzondere en eigenzinnige ouders, ik bedoel mensen, waren, ieder met een eigen verhaal. Als Dint 4 wordt ga ik ook een partijtje organiseren.

1 comment:

Anonymous said...

Leuk, doet me denken aan de "vrienden van je ouders" waarmee je, nu we volwassen zijn, fijne gesprekken hebt die je vroeger niet had toen je nog kind vs. volwassene/vriendvanjeouders was.