Nog 6 weken en dan gaat mijn verlof in. 5 maanden weg van werk. Kan me er nu nog niets bij voorstellen. Iedereen op het werk zit in een afrondfase: druk, rennen en haastig. Rennend door de wind, kijkend naar de zomer. Nog net alles afmaken voordat de vakantie eindelijk begint.
Zelf ben ik eigenlijk een beetje huiverig om mijn werk zo lang stop te zetten straks. Vind het spannend. Kijk er nog helemaal niet zo naar uit. Van de verloskundige mag ik het geen vakantie noemen. Maar werk is het ook niet. De bevalling is hard werken, maar verder gaat het de komende maanden vooral over leven, eten en slapen. Dingen die we in het dagelijkse leven naast onze drukke baan nog wel eens vergeten.
Zo vliegend op de werkvloer voelt het als een leegte waar ik naar toe ga. Een groot grasveld waar af en toe een vogel overheen vliegt. En verder een vlaagje wind. Wel mooi maar.... Waar zijn de bergen, de bossen, de onbegaanbare bergen, de herten die voorbij flitsen en de bloemen in bloei die s'avonds weer dichtgaan?
Een leegte die me ook weer helemaal opvult. Een onwerkelijk vooruitzicht, ver van mijn huidige dagelijkse realiteit maar realistischer dan alles dat mijn dagen momenteel vult.
No comments:
Post a Comment